สวัสดีจ้าชาว thaibike.org เราขอนำเสนอ ประสบการณ์ จากเพื่อนนักปั่นจักรยานคนหนึ่ง จากสมาชิกเฟสบุค Thitiwat Maggie Rongthong โพสเมื่อ 0.46 นาที ของวันที่ 2 สิงหาคม 2558 ว่า
ใครคิดว่าเรื่องนี้เป็นประโยชน์ ขอเชิญแชร์ครับ
ผมเริ่มเขียนสเตตัสนี้ตอน 0.46 นาที ของวันที่ 2 สิงหาคม 2558 ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้าน ปลอดภัยดี ไม่มีบาดเจ็บที่ไหน
นี่ไม่ใช่เรื่องแต่ง นี่คือเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นจริงๆ เมื่อเกือบชั่วโมงที่แล้ว ผมถูกเด็กแว้นไล่ฟันที่เลียบทางด่วนรามอินทรา บริเวณบึงพระราม 9 ครับ และดูแล้วคาดว่าน่าจะเป็นเด็กแว้นแถวๆ นั้น ซึ่งถ้ามันใกล้ สน. ขนาดนั้นแล้วยังปล่อยให้มีเด็กแว้น “พกดาบ” มาได้ ผมก็ไม่ไว้ใจตำรวจไทยหรือใครหน้าไหนอีกแล้ว
และวันนี้ทำให้ผมตัดสินใจเลิกปั่นจักรยานตอนกลางคืนเด็ดขาด ไม่ว่าจะปั่นคนเดียว หรือปั่นแบบเป็นกลุ่ม เลิกเด็ดขาด
สถานการณ์ตอนที่ผมออกมา : ผมโทรแจ้งตำรวจ แจ้งทะเบียนรถ แจ้งเบาะแสตามที่พยานบุคคลแถวนั้นเห็นแล้ว แต่เห็นว่าต้องแจ้ง สน. แถวๆ พระราม 9 ซึ่งไม่ทันการใดๆ ทั้งสิ้นแล้ว เพราะผู้กระทำความผิดหนีไป ผมตัดสินใจหนีกลับบ้านทันที เนื่องจากเกรงว่าอาจจะย้อนกลับมาพร้อมพวกแถวๆ นั้น แต่มีพี่แท็กซี่และ รปภ. ที่ศูนย์ทางด่วนพระรามเก้ายืนยันว่าถ้ามีเจ้าหน้าที่มาจะช่วยแจ้งให้
ซึ่งเอาจริงๆ ผมไม่คิดว่ามันจะช่วยอะไรหรอก เอาตัวเองให้รอดก็พอแล้ว
————————————————————————————
คนที่ทำร้ายผม เป็นคนอายุน้อยกว่า น่าจะสิบเก้ายี่สิบโดยประมาณ ผอม สูงประมาณ 170 เซ็นติเมตร (เท่าๆ ผม) ใส่ผ้าปิดปากเพื่ออำพรางหน้า (ซึ่งทำให้ผมคาดว่าชำนาญแล้ว และน่าจะพักอยู่แถวนั้น) พกดาบยาวประมาณครึ่งเมตร
เหตุการณ์คือ ผมปั่นจักรยานเพื่อที่จะไปที่ RCA ไปดูคอนเสิร์ตที่ Sleeping Sheep เล่น ผมปั่นชิดขอบทางด้านซ้ายมาตลอด และในเมื่อไม่มีใครไปด้วย ผมจึงจำเป็นต้องปั่นคนเดียวเพื่อไปพบรุ่นพี่ที่นั่น
พอถึงบริเวณบึงพระราม 9 มีมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งขับมาทางด้านซ้าย เหมือนๆ จะขับมาใกล้ๆ และหาว่าผมปั่นจักรยานไม่ดูทาง ทั้งที่เขาตั้งใจจะมาปาดผม หลังจากนั้น เขาขับไปจอดดักหน้าผมตรงปากซอยเข้าชุมชนตรงบึงพระรามเก้า (ปากซอยศูนย์บริการทางหลวงพระราม 9 เช่นกัน) และหยิบ “ดาบ” พุ่งมาเพื่อหวังจะฟัน และแทงผม
พร้อมกับพูดว่า “มึงจะเอาไง” “จะเอาเหรอ” “มึงมีปัญหาเหรอ”
และ “ปั่นเหี้ยอะไรไม่ดูทางเลยวะ”
“มึงมีเงินเท่าไหร่”
“ถ้ากูล้มมึงจะจ่ายกูเท่าไหร่”
ผมไม่มีเงิน
มันกลับไปที่รถผม แล้วบอกว่ารถแพงนี่ แล้วฟันล้อหน้า ฟันล้อหลัง ฟันไฟที่รถผม รื้อกระเป๋าหน้าที่ผมติดที่หน้ารถ
เมื่อไม่พบเงิน มันจึงกลับมาหาผมอีกรอบแล้วบอกว่า “มึงมีเงินเท่าไหร่ ค้นเจอกูเอาหมดนะไอ้สัส”
สิ่งที่ผมทำได้คือถอย และมันเดินมาเงื้อดาบ เนื่องจากผมไม่ได้พกเงินไปเยอะเลยในตอนนั้น และเริ่มไล่ฟันผม
สิ่งที่ผมทำได้คือเอาหมวกกันน๊อคจักรยานกันดาบมันไว้ครั้งนึงด้วยความกลัว
พอคนเริ่มมาเยอะ มันเลยหนีไปพร้อมดาบของมัน
พยานแถวนั้นไม่มีใครเห็นรูปพรรณสัณฐานที่ชัดเจนเลย
และที่แย่กว่านั้นคือผมจำเลขทะเบียนไม่ได้
โชคดีที่ผมไม่ได้รับบาดเจ็บ
——————————————————————————-
ไม่ว่าคุณจะปั่นมาคนเดียวหรือเป็นกลุ่ม
สิ่งที่เราจะได้เจอในประเทศไทยคือเด็กแว๊นติดอาวุธพร้อมปล้นชิงทรัพย์
หรือรถซิ่งที่เหยียบไม่สนจักรยาน จนมีข่าวนักปั่นเสียชีวิตหลายรายอย่างที่ได้ทราบ
เ ร า ต้ อ ง ถื อ ปื น ไ ป ปั่ น จั ก ร ย า น ด้ ว ย ใ ช่ ไ ห ม ค รั บ ถึ ง จ ะ ป ล อ ด ภั ย
และผมขอถามตำรวจครับว่า
ป ล่ อ ย ใ ห้ มี เ ด็ ก แ ว๊ น ติ ด อ า วุ ธ อ ย่ า ง นี้ ไ ด้ ยั ง ไ ง
ร ถ ซิ่ ง อี ก
อื่ น ๆ อี ก
ค น ปั่ น จั ก ร ย า น ต้ อ ง ถื อ ว่ า เ ข า ต้ อ ง รั บ ผิ ด ช อ บ ชี วิ ต ตั ว เ อ ง
เ พี ย ง เ พ ร า ะ พ ว ก เ ร า เ สื อ ก อ ย า ก อ อ ก ม า ปั่ น เ อ ง เ ห ร อ ค รั บ
ถ้าวันนี้ผมไม่โชคดีจริงๆ ผมต้องตายโดยที่เด็กแว๊นคนนั้นก็จะถูกจับและส่งแค่สถานบำบัดสันดาน แล้วก็ อ อ ก ม า ทํ า แ บ บ เ ดิ ม ใ ช่ ไ ห ม ค รั บ
——————————————————————————
ถ้าทำให้บ้านเมืองปลอดภัยหรือจัดการพวกเหี้ยนี่ไม่ได้
อย่าทำเลนจักรยานเลยครับ
คนเจ็บคนตายเปล่าๆ
อย่าบอกว่าบ้านเมืองเราน่าอยู่เลยครับ
เพราะกูเพิ่งจะเกือบตายมา
ต้องให้มีคนตายก่อนถึงจะมีการปรับปรุง งี้เหรอครับ
ไม่สิ มีคนตายไปกี่คนแล้วล่ะ แล้วทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิมมั้ย
——————————————————————————
นี่ไม่ใช่เรื่องที่ว่ากูสำออยหรือไม่
นี่คือเรื่องของบรรทัดฐาน มาตรฐานความปลอดภัยของสังคมนี้
และระบบการทำงานของผู้ช่วยรักษากฎหมายที่ช้ากว่าไทยมุง
สรุปแล้ว
ถ้าไม่คิดว่าจะป้องกันตัวเองได้จริงๆ
อย่าปั่นเลยครับจักรยาน
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
อ้อ
รูปนี้ คือของที่ระลึกจากการปั่นวันนี้ของผมครับ
ดูแลตัวเองเถอะครับ อย่าคาดหวังการพัฒนาอะไรจากบ้านเมืองนี้เลย
ขอรับรองทุกอย่างว่าเรื่องที่เขียนทั้งหมดคือเรื่องจริง
ลงชื่อ ธิติวัฒน์ รองทอง
